Zullen we het over (n)iets anders hebben?

Een Brexit-reis

Categorie

Uncategorized

I. Introductie – ik ga op Brexit-reis

Op 31 oktober 2019 verlaat Groot-Brittannië de EU. Althans, dat is de stellige belofte van PM Boris Johnson. Sinds de Britten in 2016 per referendum besloten de Europese Unie te verlaten, is er een schier eindeloze opeenvolging van politieke twists… Lees verder →

II. Het moment om de Commonwealth te verlaten

Een paar keer smeken om alsjeblieft voor te mogen in de (door mij met ongeveer een uur onderschatte) rij voor paspoorten en security op Schiphol, gevolgd door een ongeëvenaard sprintje met mijn bagage. De take-off van mijn Brexit-reis had weinig… Lees verder →

III. Het is een democratie, dus dan gaan we maar

“Mijn favoriete wandeling in Liverpool is langs het water. Het geld waarmee de Docks daar zijn vernieuwd komt van Europa. Onze centrale regering zou dat soort investeringen hier niet doen. Thatcher heeft ons destijds al aangewezen als een gebied voor… Lees verder →

IV. We zijn in de eenentwintigste eeuw

De huizen hier zijn smal en lang, van rode baksteen, met puntige daken. Alsof ze hoge voorhoofden hebben en op je neerkijken. Een meisje met betraand gezicht wandelt in haar schooluniform – bordeauxrood jasje en een rok – in hun… Lees verder →

V. Mevrouw zonder hondje

De mevrouw tegenover mij heeft haar pony geföhnd. Haar beleefde lach onthult een gebit dat zo egaal van kleur is, dat het niet het origineel kan zijn bij haar 78 jaar. We lunchen in het centrum van Carlisle, waar een… Lees verder →

VI. Brexit-moe (zullen we het over (n)iets anders hebben?)

Een halve week op dit eiland en ook ik ben Brexit-moe. Mensen reageren op mijn vragen met een verbeten lach. De een lacht wat oprechter dan de ander, maar ongeacht wat, komen dezelfde trefwoorden terug: tired, bored, joke. Men vreest… Lees verder →

VII. Wie zich vertegenwoordigd voelt mag het zeggen

In Glasgow staan twee kleumende heren in de hoofdstraat te flyeren voor de Schotse onafhankelijkheid. Ze proberen zich aan kartonnen bekertjes thee te warmen, terwijl het winkelend publiek ze links laat liggen. Ondanks de magere interesse van voorbijgangers, hopen en… Lees verder →

VIII. ‘Een beetje grens’ bestaat niet

De belofte was dat Groot-Brittannië op 31 oktober 2019 de EU zou hebben verlaten. Het is vandaag 1 november en ik bevind me nog altijd in Europa, op weg naar Belfast, dobberend boven de grens waar veel gedoe over is… Lees verder →

IX. De troubles zijn n(i)et over

Een samenvatting van Belfast is: een stad met een buslijn die ‘metro’ heet. Ze zijn hier gewend aan wishful thinking. Bijvoorbeeld ook over dat het vrede is. Decennialang stonden er hekken om de stadskern, waar je werd gefouilleerd en na… Lees verder →

X. Eiland op een eiland

Het protestantse oosten van Belfast, van het centrum gescheiden door de rivier Lagan, lijkt een besloten bastion dat zich afzet tegen de republikeinse Noord-Ieren. Een eiland op een eiland. Union Jack-vlaggen hangen demonstratief uit, om de verwantschap met Londen te… Lees verder →

XI. De Union Jack shop

Er valt me een luide lach ten deel als ik vertel dat ik uit Nederland kom: “Willem van Oranje is de troubles begonnen!” Dat kan de goedkeuring wegdragen van winkeleigenaar John. Hij staat tussen zijn collectie van onder meer oranje… Lees verder →

XII. Conclusie – waar een land groots in kan zijn

Het is natuurlijk een korte, weinig representatieve trip. Een weekje door Engeland, Schotland en Noord-Ierland, in een poging te achterhalen of de eilandbewoners de Brexit eigenlijk nog wel écht willen. Ik bracht tijd door op markten, in de haven, in… Lees verder →

© 2024 Zullen we het over (n)iets anders hebben? — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑