Oohoowee Iran

De bagage is gisterenavond laat tussen opklap-stepjes, dozen Pampers en zakken met rijst vandaan van de lopende band geplukt, in een taxi gefrommeld en inmiddels gedeponeerd in een kamertje in een appartementje in een eenvoudige wijk in het noord-westen van Teheran. Van de beruchte Iraanse rijstijl hebben we niet zo veel meegekregen, hoewel opvalt dat er eerder centimeters dan decimeters ruimte tussen de rijbanen wordt gehouden. Ons is verzekerd dat we de ware Iran experience op dit gebied nog zullen meemaken zodra de feestdagen rondom de geboorte van imam Ali voorbij zijn. 

Gedurende de dag voeren we gevechten met onze gastvrouwen, die ons steeds heel behendig voor zijn in het regelen en betalen van alles. Bij de ingang van het nationale museum grijpt de suppoost in en besluit dat de beste manier om de discussie over wie de toegangskaartjes betaalt, is om ons te verheffen tot speciale bezoekers die gewoon mogen doorlopen. En zo worden we de hele dag bekeken en benaderd als gasten van de natie.

Het is nog niet duidelijk wat de invloed van religie op het dagelijks leven is. Erg belijdend kunnen we de drie meisjes die ons onderbrengen niet noemen. Het geluid van de oproep tot gebed is opvallend afwezig. De zwart-wapperende chador wordt gedragen, maar domineert het straatbeeld bij lange na niet. De metro heeft wagonnetjes voor vrouwen, maar daarnaast gemengde treinstellen. Wel manen plaketten met Koran-spreuken de mensen tot verdraagzaamheid, vriendelijkheid en vrede. In het deel van het centrum waar we tot nu toe geweest zijn staat elke vijftig meter een brievenbusachtige constructie waar geld voor de armen in gestopt kan worden. Het lijkt waarempel wel het soort beschaving waar men in Nederland zo naarstig naar op zoek is. En dat, samen met wat chauvinisme – op de achtergond speelt nu housemuziek waarvan het refrein ‘oohoowee Iran’ in geen tijd mee te zingen is – zorgt denk ik voor het enthousiasme waarmee we door vreemde mannen met stropdas in de metro worden gewezen op de bezienswaardigheden die we absoluut niet mogen overslaan.

Laat een reactie achter

Subscribe Naar boven