Armenzorg

Een van de vijf zuilen van de islam is de zakat, de verplichting om je rijkdom te delen met de armen. Om de zakat eenvoudig mogelijk te maken staan in Iran heel wat collectebussen: op straat midden in de stad, in winkels, in metrostations, in huizen en op de meest onwaarschijnlijke en afgelegen plekken. Het is een van de dingen die Khomeiny na de revolutie van 1979 heeft geïntroduceerd.
De staat verzamelt wat men in de bussen stopt en herverdeelt het. Daarvoor is er een centrale organisatie met dependances in iedere plaats. Deze lokale afdelingen zijn op de hoogte van wie wel een beetje hulp kan gebruiken. Wezen bijvoorbeeld, of ouderen zonder nageslacht. Met het geld kan een bruiloft betaald worden, of een koelkast, of een huis. 

Ook reizigers in lastige omstandigheden vallen in de categorie ‘behoeftigen’. Wellicht is dat de reden dat Abbas er op staat dat we een aantal dagen bij hem en zijn familie blijven. “It’s my duty”, zo verzekert hij ons. Iedere morgen doet hij een muntje in zijn collectebus. De sleutel is in bezit van de staat die om de zoveel tijd de bus komt legen.

Of Iraniërs veel in de bussen stoppen kan ik zo snel niet achterhalen. Niemand schijnt te controleren hoeveel elk individu bijdraagt en aangezien het onmogelijk te zien is hoe vol een bus zit, is de enige indicatie die ik heb één doorzichtige doos op het vliegveld met daarin een bedroevend dun laagje bankbiljetten.

Abbas is trouwens wel een beetje verbaasd als ik vertel dat we in Nederland ook zorgen voor de minderbedeelden en dat in principe iedereen meebetaalt, via een bijdrage in de belasting.

Laat een reactie achter

Subscribe Naar boven