Lachen in Iran
Een geleerde consultant reist af naar Iran om de ingezakte economie aan een nadere analyse te onderwerpen. Na lang inventariseren belandt zijn rapport op de tafel van de president. Zijn belangrijkste conclusie: Iran heeft te kampen met drie grote problemen. In de eerste plaats met huisvestingsproblemen, in de tweede plaats met verkeersproblematiek en ten derde met onkundig management. Gelukkig, zo stelde het rapport, zijn er oplossingen voorhanden. De president roept dus zijn belangrijkste stafleden bij elkaar en nodigt de consultant uit om hen te adviseren.
“Goed, laten we beginnen met het eerste probleem: onvoldoende huisvesting. De oplossing: bordelen. Veel mannen in Iran hebben twee huizen. Eentje kan voor hun eigen familie zijn, de tweede voor een prostituee. Daarmee wordt het huisvestingsprobleem opgelost, want het aantal beschikbare huizen wordt verdubbeld.”
De president knikt begrijpend.
“Kijken we naar de verkeersproblematiek, dan is ook daar een eenvoudige oplossing voor, u zult het met mij eens zijn: bordelen. Er stoppen momenteel veel auto’s in de straten om hoeren op te pikken. Met de komst van bordelen wordt de druk op het verkeer bijzonder verlicht.”
“Ten slotte de problemen met het management. De oplossing: bordelen.”
Hoe enthousiast de ambtenaren ook hadden geluisterd naar de manier waarop de eerste twee lastigheden aangepakt konden worden, dít snapten de regeringsfunctionarissen niet.
Maar de consultant was niet te beroerd het toe te lichten. “Het is eenvoudig. Jullie gaan elke dag met een gerust hart naar je belangrijkste werk, terwijl andere mensen dit land regeren.”