Er hing in de stad een opgewonden sfeertje van dingen die staan te gebeuren. Men was en masse op weg naar ergens anders, waar koninginnenacht bijna bezig was los te barsten. In ergens anders dronk men waarschijnlijk liters bier, vergezeld van kilo’s chips. De betreffende rekken in de supermarkt waren althans akelig leeg.

Ik schafte mij bij wijze van vriendelijke geste aan het koninklijk huis een net sinaasappels aan en voegde me in de rij bij de kassa. Het verbaasde me dat er nog netten sinaasappels waren. Vorig jaar bedacht ik namelijk een snood plan om tijdens de vrijmarkt royale winst te maken op versgeperst sinaasappelsap. Ofwel de praktijk blijkt minder lucratief dan ik zo snel had berekend, ofwel niemand anders heeft dezelfde briljante inval nog gehad.

Dat laatste kan ik me nauwelijks voorstellen, want er is niet veel dat men onverkoopbaar inschat op een dag als deze. Afgeknauwd kinderspeelgoed, bekraste lp’s, lauwwarme cola. En achter mij in de rij bij de supermarkt had iemand zo te zien ook een spannend plan. Elf pakken suiker en niets dan dat stalde hij uit. Ondanks dat het in de aanloop naar volksfeesten doorgaans eenvoudig is een gesprek aan te knopen, wist hij alle omstanders vakkundig te negeren totdat hij zijn tas had gesloten en zijn brommerhelm hermetisch voor zijn ogen zat.