Loslopend wild

Een tijdje terug fietste ik van het station naar huis en viel mijn oog op een konijn. Ik was zeer verheugd, want sinds ik in de grote stad woonde had ik geen konijn meer in het wild gespot. En eerlijk gezegd verwachtte ik er ook geen tussen het kantoor van Elsevier, de Belastingdienst en het spoor van lijn 12 te vinden.

Een tijdje later vielen mij op dezelfde route twee konijnen op. En ondanks dat er wordt opgeroepen om de jacht op het konijn stil te leggen en de konijnenpopulatie in Nederland door allerlei fatale ziektes schrikbarend snel schijnt af te nemen was het de keer daarop weer raak, ik telde zeker vijftien konijnen op meerdere plekken naast de route!

Afgezien van het feit dat ik me afvraag hoe snel konijnen zich kunnen vermenigvuldigen rijst bij mij een nog veel prangender kwestie. Hoeveel nijlpaarden zouden me opvallen als ik daar vanaf morgen eens extra naar zou uitkijken?

«
»

3 reacties op “Loslopend wild”

  1. tvoja draga.... zegt:
    16-10-2005 om 19:48 uur

    Bio jednom jedan nilski konj koji se stalno dosadivao na krevetu. Ujutro bi prvo podigao jednu pa onda drugu nogu. I tako svaki dan. Sanjao je da je covek i mislio kako bi bilo lepo da ima dve noge i dve ruke. Ali, ko bi mu njemu onda lezao na krevetu i cuvao ga dok spava.\
    Sat je bilo dalje s tim nilskom konjem? Umro je od bola, dok je njegov vlasnik, mala devojcica, postala velika i zaljubila se u jednog decka.

  2. Ali devojka nikad ni je zaboravljala nilski konj. Nekad kad leze sa deckom ona se sece kako je bilo lepo kad je bila mala i danas cak vidi nilske konje na ulicu (zamisli!).

  3. […] je niet door het trappenhuis kunt. Bijvoorbeeld als er een wild beest is binnengedrongen (zie de theorie over nijlpaarden), of een onoplettende buurman zijn halve huisraad tijdelijk op de gang heeft geparkeerd, of als […]

Reageer