Slofsok

Midden in de nacht knipte ik nietsvermoedend het licht aan en stond oog in oog met een muis (heel kort, dat wel, hij was snel verdwenen). Liever had ik het niet geweten en zo vermeden dat ik vol plichtsbesef om half vijf alsnog de afwas ging doen. Waarschijnlijk was het niet eens nodig geweest, want nog geen dag later vulde de geur van dode muis mijn huis.

Omdat wierook en open ramen geen soelaas boden volgde ik het geurspoor. Dat doodliep in een hoek. Dus trok ik een dag uit om alles onder mijn bed en achter alle kasten vandaan te halen. Maar ik was bij het vallen van de avond slechts omringd door langvergeten foto-albums en stofnesten.

Onafgebroken niezend legde ik mij neer bij nog een paar dagen lijklucht en hervatte mijn dagelijkse bezigheden. ‘s Ochtends altijd eerst even de sloffen op zijn kop houden in verband met schorpioenen, elke dag 200 gram groente, netjes het papier van het overige afval scheiden.

En zo gaat dat dan – voor je het weet is het nauwelijks meer voorstelbaar dat er zich een incident heeft voorgedaan.

Omdat ik natuurlijk niet al te neurotisch wil worden leek vandaag mij een goede dag om mijn zojuist ontwaakte voeten niet in mijn sloffen te schuiven, maar in mijn slofsokken. Afgezien van het vinden van het complete paar – de ene helft lag deze keer in de gang, de andere naast mijn kussen – kost dat meestal weinig moeite. Maar vandaag stuitte mijn voet halverwege op iets harigs.

Mijn adem stokte. Je zult het altijd zien: één keer van de routine afwijken en je sterft aan een vogelspinnenbeet. Bang voor wat ik aan zou treffen schudde ik eerst eens zachtjes met de sok. In opperste concentratie hengelde ik mijn hand naar binnen. Klaar om datgene wat ik zou grijpen direct met een grote boog het open raam uit te keilen. Oh, nauwelijks durfde ik een blik te werpen op de sok-indringer. Tussen mijn wimpers door, mijn hoofd afgewend, nam ik dan toch de contouren waar.

Ik sidderde. Uit de slofsok van naast mijn kussen viste ik de muis. Het is een wonder dat ik nog niet lijd aan een afschuwelijke lijkziekte. Voortaan klop ik ook al mijn sokken uit.


Reageer