Op haar stoep hangen drie jongetjes. Duidelijk nog door hun moeder gekleed, net hoog genoeg om in de Python te mogen. “Mevrouw… mevrouw!”, het klinkt als nu of nooit, “Heeft u misschien een sigaretje?”

Gezien hun jeugdige onschuld is zij zo goed te antwoorden. “Natuurlijk niet, roken is hartstikke vies.”

Dat hadden ze niet verwacht. Terwijl mevrouw haar vuilnis in de container kiepert besluiten ze tot plan B: “Heeft u dan misschien hasjiesj? (de nieuwe generatie en haar straattaal ook).” …

Het automatische uitleensysteem van de bibliotheek doet het niet, dus censureer ik ouderwets mijn titels op mogelijk suffe onderwerpen of te pretentieuze auteurs voordat ik me aansluit om de boeken bij de balie te laten afstempelen.

Er is maar een iemand voor mij, duidelijk met de ambitie een boek per dag te lezen. Ze staat er dan ook al een tijdje. Voor het geval haar leestempo in de praktijk tegen zal vallen vraagt ze de meneer van de bibliotheek om een bonnetje met de uiterlijke terugbrengdatum. Maar ook de bonnetjesmachine is buiten werking.

“Ik kan het wel voor je opschrijven”, stelt de bibliotheekmeneer voor. …

Tijdens het spitsuur behandel ik de Albert Heijn als het vijfentwintigmeterbad. Heel diep ademhalen, recht vooruit kijken en in één ruk door naar de kassa. Daar is de rol bonnetjespapier op en iemand is zijn bonuskaart, een pak yoghurt of beide vergeten. Maar omdat ik totaal zen ben met mijn omgeving, dat wil zeggen alle aanwezigen achter imaginaire bomen en lantaarnpalen wegdenk, stoor ik mij daar absoluut niet aan. Nee hoor. …

De modder van de verbouwing op het station koekt in dikke plakken in het profiel van mijn zolen, om straks in mijn huiskamer weer los te laten. Geroutineerd beklim ik de fietsenflat op zoek naar mijn rijwiel. Roestig en zonder bel tref ik hem verstrengeld in zijn buren.

De zon schijnt, het net aangebroken jaar is een verhaal waarmee het nog alle kanten op kan. Op weg naar huis na feest buiten de stad schrijf ik de introductie. …

Bureau nummer 223 wordt bemand door een cum laude afgestudeerd antropologe (“daar is geen droog brood mee te verdienen”), een hartelijke basisschoollerares (“ja dank u wel hoor!”), de oud-voorzitter van stadsdeel Oud-Zuid (“in de Junior Kamer stemden we nog met ponskaarten”), een actief niet vereenzamende dame op leeftijd (“mag hij een snoepje voor grote of kleine honden? Ik heb ze allebei bij me”) en mijzelf. …