Het is niet eens echt de hitte waardoor het dragen van een hoofddoek en manteau wat oncomfortabel valt. Het is meer de totale onwetendheid over hoe alles erbij hangt en of dat nog volgens de code is, naast het vermoeden dat een vuilniszak nog beter zou staan, die de overstap van onbedekt naar gesluierd voelbaar maakt. Het waait hier harder dan ik had voorzien, dus mijn zorgvuldig op licht- en luchtigheid op de Dappermarkt uitgezochte hoofddoek heeft alles behalve de neiging recht te blijven zitten. Zodra ik om het even welke ruimte binnenga voel ik onmiddelijk de neiging alles weer af en uit te doen. Dat is natuurlijk niet comme il faut; alleen de beslotenheid van het eigen huis geeft wat bewegingsvrijheid. …

De bagage is gisterenavond laat tussen opklap-stepjes, dozen Pampers en zakken met rijst vandaan van de lopende band geplukt, in een taxi gefrommeld en inmiddels gedeponeerd in een kamertje in een appartementje in een eenvoudige wijk in het noord-westen van Teheran. Van de beruchte Iraanse rijstijl hebben we niet zo veel meegekregen, hoewel opvalt dat er eerder centimeters dan decimeters ruimte tussen de rijbanen wordt gehouden. Ons is verzekerd dat we de ware Iran experience op dit gebied nog zullen meemaken zodra de feestdagen rondom de geboorte van imam Ali voorbij zijn. …

Vrijwel altijd de eerste vraag die mij wordt gesteld als ik vertel naar Iran te vertrekken is: “moet je dan een hoofddoek dragen?” Dat moet zeker. Zoals het in Nederland tot een boete kan leiden wanneer je naakt over straat gaat, bestaan er ook in Iran kledingvoorschriften. De Iraanse regels bevinden zich qua specificiteit ergens tussen de code die in Saoedi-Arabie wordt gehanteerd (waar mannen en vrouwen elk opvallend uniform gekleed gaan) en de soepele Nederlandse dresscode. …

‘Israel ‘ready to act’ over Iran’, zo kopt BBC News vanmiddag. Nadat Iran eerder deze week met de spierballen rolde door een aantal lange afstandsraketten te testen die tot Israël kunnen vliegen, kon een dergelijke reactie niet lang uitblijven. Aan de andere kant was een Iraanse reactie op een Israëlische aanvalsoefening evenmin verrassend. Maar of ‘ready to act’ ook betekent dat er daadwerkelijk wat gaat gebeuren valt nog te bezien.

De afgelopen weken waren een lastig te decoderen brij van diplomatieke uitspraken van de EU, de VS, de G8, de VN, Iran en Israël. Nu ik zelf zal afreizen tot binnen het bereik van een Iraans Shahab-3 raket, doe ik mijn uiterste best te achterhalen wat een en ander werkelijk te betekenen heeft en om te ketting aan tegenreacties te voorspellen die onvermijdelijk op iedere uitspraak of actie van een betrokken partij volgt. …

Des Esseintes was een Franse edelman die een hekel had aan reizen. De enige keer dat hij zich waagde aan een tripje naar Londen spoedde hij zich met al zijn koffers terug nadat hij in Parijs een Brits restaurant aandeed. Niet omdat het eten zo slecht was, maar al dat gedoe met treinen en boten leek hem bij nader inzien onaantrekkelijk vergeleken met lezen over Londen en kijken naar plaatjes.

Hij moet een wijs man geweest zijn. Ik daarentegen weet keer op keer onbezonnen in de valstrik te tuimelen van het ergens naartoe reizen waar het nationale menu dagelijks een variatie op de schnitzel voorschotelt, het belangrijkste natuurgebied net door een tornado is weggevaagd en men vertikt iets anders te spreken dan bijvoorbeeld Hongaars. Voor ik vertrek heb ik al spijt. Ik ben bang voor overal waar voornamelijk bomen staan en weinig huizen. Ik voel me ongemakkelijk in dorpen met gesloten luiken en doodse stilte. Plekken zonder theater mijd ik. …