Antimancipatie

06-03-2008

Ik moest denken aan mijn eerste dag in groep drie, toen ik tegenover een jongen was gezeten die zich vol overgave op zijn kleurplaat stortte. Daarbij hield hij zijn mond half open en had zijn tong er voornamelijk buiten hangen. Iets dergelijks had ik nooit eerder gezien. En naarmate wij ouder werden en meer controle over onze spieren ontwikkelden werd het alleen maar zeldzamer.

Nu dus deed ik mijn best mijn boodschappen op de vijftig centimeter lopende band te frommelen. Iets wat me de nodige moeite kostte, omdat er aan het einde geen noemenswaardige ruimte vrij kwam en nog hoger stapelen geen reële optie was.

Vanuit de kassa klonk niet het regelmatige gepiep (90bpm gemiddeld) van afgerekende boodschappen. Slechts sporadisch was daar een zwak geluid, als van een verdrinkend eendje.

Koekjes

16-10-2007

Het werd nogal warm in de bakkerij in de Haarlemmerstraat. U weet wel, daar waar de beste croissantjes van Amsterdam worden verkocht en de vaste klanten een portret aan de muur krijgen. En als u het niet weet, stelt u zich dan witte zwembadtegels op de vloer voor en tafeltjes die thuishoren in de snackbar, waaraan altijd wel iemand de krant zit te lezen.

Hoewel deze bakkerij een reputatie voor croissants heeft, schuilt achter de Franse naam stiekem gewoon een gastarbeider-bakker. Het personeel staat klanten net zo makkelijk te woord in het Nederlands als in onverstaanbaar, niet-Indo-Europees. En tussen de meergranen ongesneden tegen de muur liggen pides.

Gevaar voor de democratie

11-10-2006

Met de verkiezingen in aantocht worden alle stembureaumedewerkers opgetrommeld voor een opfriscursus. Dat is geen overbodige luxe, want de stemcomputers zijn nog een nieuwigheid. De laatste keer dat ze in Amsterdam werden ingezet volgde een vernietigend oordeel over de gang van zaken op sommige kieslocaties. De privacy van de burger was door de verkeerde opstelling niet voldoende gegarandeerd, hulp werd veel te royaal geboden en misschien had er zelfs wel een hacker aan de apparatuur gesleuteld.

Zeer terechte kanttekeningen allemaal, de moderne tijd levert moderne dilemma’s.

Nooit te oud

03-08-2006

Op de lange terugweg van de vakantiebestemming naar huis zat ik in een minibus. Het was vroeg, het asfalt was nog koel. Zo nu en dan stopte het busje ergens en stapte een grijze heer in, totdat alle plaatsen bezet waren en ik omringd was door gerimpelde mannen en de gemiddelde leeftijd binnen vierenzeventig bedroeg.

Zij groetten beleefd zodra ze de bus in klommen. En uit hun bagage visten ze de krant.

Overpeinzing bij Valentijnsdag

12-02-2006

Vreemd tiepjeDe eerste keer dat ik ze zag was in tram 12. Ik stapte in op het Museumplein en de hele weg tot vlak voor het eindpunt kon ik mijn ogen niet afhouden van het bizarre koppel dat zich twee rijen verderop had geïnstalleerd.

Hij droeg een openhangend jasje met een subtiele ruit. Daaronder een lange, gebreide trui met V-hals –model breipatroon uit een damestijdschrift, jaargang 1987- in een soort magentatint. En onder zijn grijze broek staken felroze sportgympen die je zou verwachten bij twaalfjarige meisjes. In ieder geval stonden ze verrassend onconventioneel bij een man met grijs haar en een wat ingevallen gezicht.