Vaste klanten

Soms doe ik boodschappen voor andere mensen die dat zelf niet meer zo goed kunnen. En vaak blijkt dat zij een hechte band met de lokale bakker, slager of groenteman hebben. Ga ik wel eens voor de meneer met de korte blonde haren een broodje voor tussen de middag halen bij de kaasboer dan neem ik behalve het broodje ook de hartelijke groeten mee terug. Kom ik bij de slager voor de oude mevrouw met de kapotte rug en het haperende geheugen, dan weet hij precies wat niet op het bonnetje staat, maar toch mee moet.

Ik vind het wel mysterieus, die geheime wereld van behulpzame contacten tussen vaste klant en winkelier die elkaar alleen maar kennen van korte ontmoetingen rond de toonbank met aardappels of tijgerbolletjes in de hoofdrol.

Nadat ik verhuisd was was mijn vreugde groot toen bleek dat zich op twintig meter van mijn nieuwe onderkomen een bakker bevond. Zo eentje waar ‘uw warme bakker’ op staat en waar je midden in de nacht bedrijvigheid vermoedt, omdat dan meestal het licht aan is. Ik ging trouw twee keer per week brood halen en verwachtte dat ik binnen afzienbare tijd wel tot de vaste klantenkring zou behoren. Die waren duidelijk van de rest te onderscheiden, omdat ze in plaats van een bestelling te plaatsen een praatje over de kinderen hielden, vervolgens wat broden in de handen gedrukt kregen en de bakkerij onder het uitspreken van vriendelijke groeten weer verlieten.

Om het herkenningsproces wat makkelijker te maken bestelde ik telkens exact hetzelfde. Na een paar weken wachtte ik even met bestellen om ze de kans te geven het alvast voor me in te vullen, maar op mijn stilte volgde steevast een “zegt u het maar?”. Wie er ook achter de toonbank stond, ik werd keer op keer begroet alsof ik er voor het eerst was.

Het zonnepitbrood werd ondertussen iedere ochtend een grotere aanslag op mijn humeur. Ik gaf het op en haalde mijn brood voortaan bij de Albert Heijn. Daar wordt iedereen door de kassajuffrouw tenminste op gelijke en onpersoonlijke wijze benaderd.


1 reactie op “Vaste klanten”

  1. volgens mij moet je daar ouder voor zijn en minder de kosmopolitisch burger.

Reageer