Vastgoed
Het centrum van Belgrado is bij vlagen een gebit waar rotte tanden uit zijn getrokken. Een indrukwekkend cv voor de technologie van de precisiebombardementen, die feilloos legerkwartieren en regeringsgebouwen weg weet te vagen, terwijl het omliggende terrein goeddeels ongeschonden blijft. Hoewel, een aanval op de nationale radio en televisie leverde betwistbaar militair voordeel, maar kostte niettemin burgerslachtoffers. En in een park herdenkt een grote steen de gevallen kinderen.
Het is bijna tien jaar sinds de NAVO besloot Belgrado te bombarderen en zo het geweld in Kosovo – toen nog een Servische provincie met Albanese meerderheid, nu zelfverklaard onafhankelijk – tot een einde te brengen.
Waren de ruïnes de eerste jaren na 1999 een stil protest tegen onrechtvaardigheid en een verbeten manier om het Servische slachtofferschap te benadrukken. Nu houden de gestegen prijzen van grond en vastgoed de stad gegijzeld in een besmet verleden. Het wachten is op rijke buitenlanders om de ravage op te lappen (tip: een viersterrenhotel aan deze kant van de Donau dat voldoet aan hedendaagse standaarden is er nog niet. Gezien de sensatiebeluste blikken van toeristen is een andere mogelijkheid het heffen van entrée voor een wandeling met gids tot het exacte punt waar de bom insloeg).
Reageer